Zalige Pater Engelmar Unzeitig.
De “Engel” van DACHAU werd hij genoemd.
Zij lijfspreuk was: “Liefde verdubbelt de kracht”.
Pater Engelmar Unzeitig, CMM was 1934 student en novice op St. Paul in Arcen, NL. Op 24 September 2016 werd pater Engelmar in de Kilians Dom van Würzburg “Zaligverklaard”. Bij deze plechtigheid waren 1800 personen aanwezig, waaronder 22 Afrikaanse priesters en een afvaardiging van Missiehuis St. Paul, Arcen NL, allen Leden van CMM.
Curriculum Vitae, het interbellum en het verloop naar Zaligverklaring.
1911. Geboren 1 maart 1911 en op 4 maart 1911 gedoopt met de naam Hubert,
in Griefendorf bei Zwittau.
1914. Begin WO I, vader Johan wordt opgeroepen als soldaat.
1916. op 14 januari van dit jaar sterft zijn vader Johan in een Russisch krijgsgevangenenkamp aan de Wolga, aan tyfus.
1918. Einde WO I; het Duitse Sudetengebied wordt aan Tsjecho-Slowakije toebedeeld. De inwoners worden gedwongen tot Tsjechische staatsburgers.
1920. Hubert doet zijn 1ste communie.
1921. Ontvangt op 26 september het Heilig Vormsel Sacrament in Zwittau.
1917. 16 september tot 27 juni 1925 Lagere school in Greifendorf.
1925/1926. Hubert werkt als boerenknecht bij een Tsjech.
1928- 1934. Start 18 april studie gymnasium, als late roeping bij Mariannhill in Reimlingen – Nördlingen en vertrekt 1934 naar de Missionarissen van Mariannhill St. Paul in Arcen NL.
1934. op 18 maart doet Hubert zijn eindexamen gymnasium en gaat naar Missiehuis St. Paul in Arcen, NL in het noviciaat en neemt hier de kloosternaam ‘Engelmar’ aan.
1935. 1ste Professie en aanvang studie Filosofie en Theologie aan de Universiteit van Würzburg
1937. Regina Unzeitig, Huberts jongste zus, treed in als zuster Adelhilde bij de Zusters van het Kostbaar Bloed in Wemberg, Karinthië, Oostenrijk.
In hetzelfde jaar ontvangt Hubert zijn tonsuur. (Kreunschering)
1939. Op 19 februari ontvangt Hubert, kloosternaam Engelmar, zijn subdiaken wijding en op 5 maart zijn diaconaat wijding. Zijn priesterwijding ontvangt hij op 6 augustus en doet zijn eerste H. Mis in Griefendorf op 15 augustus.
Op 1 september breekt WO II uit.
1940. Op 1 oktober wordt hij pastor in Riedegg, A. en Glöckelberg/Böhmerwald.
1941. 21 april Gevangengenomen door de Gestapo vanwege zijn uitingen en verdediging van de Joden. De verrader was lid van de Hitlerjugend wiens vader lid was van SDAP.
Deportatie volgt op 3 juni naar het concentratiekamp Dachau. Op dat moment krijgt hij als krijgsgevangene nummer 26147 ingegraveerd op zijn arm. Namen bestaan niet meer. Sterft een krijgsgevangene dan krijgt een nieuwkomer dat nummer. Zo tracht men sporen van overleden gevangenen uit te wissen.
1943. Zijn moeder, Cecilia Unzeitig overlijd in Griefendorf.
In Dachau zaten meer dat 2700 geestelijken uit heel Europa gevangen.
Pater Engelmar leerde hier Russisch, de meeste waren Russische krijgsgevangen die communist waren, zodat hij ze over het christelijk geloof kon vertellen.
Hier ervoer hij het rauwe, trieste en de onmenselijke behandeling van het regiem in het concentratiekamp. Heel slechte hygiëne, sanitair, tekort aan voedsel en abominabele huisvesting vormden een bron voor een ziekten. I
In januari 1945 brak de besmettelijke ziekte “Tyfus” uit. Niemand durfde zich voor verpleging van deze zieken te melden. Vrijwilligers werden gevraagd en Pater Engelmar meldde zich met 20 medegevangenen die ook priester waren. Zij allen gingen het risico van besmetting aan. Zij verzorgden de zieken, ook geestelijk verzorging door ziekenzalving en biecht horen.
1945. Pater Engelmar raakt geïnfecteerd en overlijd op 2 maart 1945, acht weken voordat het kamp Dachau door de Amerikanen werd bevrijd en 1 dag na zijn 34ste verjaardag. Na een’ persoonlijke’ crematie in Dachau, eigenlijk onmogelijk, is zijn as op onnavolgbare wijze het kamp uit gesmokkeld. De URN wordt op het Stadsbegraafplaats van Würzburg bijgezet.
Terugkijkend vertellen vele van zijn medegevangenen uit die tijd, dat pater Engelmar, in die onmenselijke koude omstandigheden, hen liefde en warmte heeft gegeven. Hij deelde zijn karig rantsoen met zijn zieke medegevangenen waardoor enkele zieken het overleefden. Hier maakte hij zijn lijfspreuk waar: “Liefde verdubbelt de krachten”.
1946. Alle familieleden van pater Engelmar Unzeitig, Sudeten Duitsers, worden verdreven en geëvacueerd na WO II door besluiten van de overwinnaars.
1949. Maria Unzeitig, zijn zus, kloosternaam Zuster Huberta, wordt Missiezuster bij de Zusters van het Kostbaar Bloed in Neuenbeken.
1968. De URN van pater Engelmar Unzeitig wordt overgebracht van de Stads- begraafplaats naar de “Hart van Jezus” kerk van Mariannhill in Würzburg.
Herinnerd worden op 2 maart 1985 zijn 40ste dag van overlijden en 1maart 1986 zijn 75ste geboortedag. Op 6 augustus zijn 50ste jaar na zijn priesterwijding.
1991. op 26 juli begint in Würzburg het proces voor Zaligverklaring.
1998. Deze akten gaan deze zomer naar de Curie in Rome.
2009. Paus Benedictus XVI verleent Pater Engelmar Unzeitig de titel;
“Heldhaftige Daden” en verklaard hem daarmee als vereringswaardig.
2011. Bij de ingang van het Pius Seminarie, Mariannhillerstrasse 1, 97074 Würzburg wordt een “Gedenktegel” aan Pater Engelmar Unzeitig gelegd.
Donderdag 15 september gelastte Bisschop Dr. Friedhelm Hofmann; een aanvullend onderzoek naar het ‘Martelaarschap’.
2012. Bisschop Dr. Friedhelm Hofmann heeft op vrijdag 25 mei het aanvullend onderzoek afgesloten voor het “Martelaarschap” van pater Engelmar Unzeitig.
Overste van het Domkapittel Dr. Stefan Rambacher, bisschoppelijk gedelegeerde voor deze zaken, en Vicaris Thomas Drexler als justitieel promotor, alsmede in opdracht van de Diocesane Recht, notaris Klaus Schmalzl, stellen de volledigheid en echtheid van de akten vast. Aansluitend worden deze met de bijlagen verzegeld en in tweevoud samengesteld en aan de vertegenwoordiger van de Paus “Postulator” Dr. Andreas Ambrosi overhandigd.
2016. Het zaligverklaringsproces duurde 25 jaar. Paus Franciscus verklaarde op 22 januari dat pater Engelmar Unzeitig CMM, om het leven was gekomen vanwege haat voor het christelijk geloof (in odium fidei) en verhief hem daarbij officieel als ‘Martelaar’.
Volgens de huidige regels is daarom geen wonder op voorspraak van de kandidaat-zalige vereist om ‘tot de eer der altaren te worden verheven’.
Hij is de 56ste rooms-katholieke gevangene die zalig is verklaard
w.o. ook de Nederlandse pater Karmeliet, Titus Brandsma.
2016. 24 september verzamelden zich in het voormalig Pius X, Groot Seminarie van Mariannhill, aan de Mariannhillerstrasse 1, in Würzburg thans Missiehuis van Mariannhill Duitsland, een groot aantal Zusters van het Kostbaar Bloed uit vele landen alsmede veel paters en broeders van CMM. Vele kenden elkaar omdat ze samen in missiegebieden werkten of hadden gewerkt.
Ter ere aan het ‘Martelaarschap’ van pater Engelmar werd een grote eredienst gehouden in de kerk van het Missiehuis.
In de middag waren allen aanwezig in de Kilians Dom van Würzburg waar Pater Engelmar Unzeitig ‘Zalig’ verklaard zou worden. De ceremonie werd geleid door Bisschop Dr. Friedhelm Hofmann en medecelebranten. Kardinaal Angelo Amato las het Apostolisch schrijven voor en Pater Damiaan Weber CMM, Generale overste van de Missionarissen van Mariannhill uit Rome, las de vertaling in het Duits voor aan de aanwezigen. Er waren 1800 aanwezigen w.o. meerdere kardinalen uit Rome.
Van de Nederlandse CMM waren afgevaardigd: Overste pater Dr. Frans Lenssen
CMM, Pater Jan Bouma CMM emeritus missionaris in Afrika, Pater Alfonds Voorn CMM uit het missiegebied in Papua New Guinea, thans met verlof op Missiehuis St. Paul en Broeder Maurice van Haasteren CMM.
De Tsjechische minister van Cultuur gaf ‘acte de presénce’; pater Unzeitig was immers een Sudeten-Duitser, in 1911 geboren in het toenmalige Greifendorf, dat thans in de Tsjechische Republiek ligt.
Uit Zuid-Afrika waren afgevaardigd 22 CMM, paters en broeders, alsmede een aantal Zusters van het Kostbaar Bloed. Vanuit andere continenten waren religieuze afgevaardigden w.o. vele van de CMM en Zusters van het Kostbaar Bloed. Ook de schrijvende pers, televisie en radio, vooral uit Duitsland, maar ook uit de gehele wereld was in groten getale aanwezig.
26 september vertrokken in bussen een groot aantal van CMM en Zusters van het Kostbaar Bloed uit Europa en andere continenten naar het voormalig concentratiekamp Dachau in Beieren, D.
In het kamp DACHAU kregen zij een uitgebreide en deskundige rondleiding over van het leven in dit kamp, de bouwblokken en ovens. Velen voelden hier de pijn, het lijden en het rauwe en het onmenselijk leven van hun overleden medebroeder van CMM, de Zalige Pater Engelmar Unzeitig, aldus berichtte een van hen. Afsluitend werd ter plaatse in het klooster van de zusters Karmelietessen een H. Mis ter nagedachtenis aan de ‘Zalige’ opgedragen.
Rond 28 september vertrokken allen naar hun standplaats in de wereld. Uitgezonderd de leidinggevenden uit landen waar Missionarissen CMM werkzaam zijn. Zij gingen voor 4 weken naar het 16de Generale Kapittel in Rome.
Informatie over ‘Zalige Pater Engelmar’, teksten en foto’s en video ‘s vindt U onder andere op: www.engelmarunzeitig.de Duitstalig. www.mariannhill.de Duitstalig. www.katholieknieuwsblad.nl
www.kro-ncrv.nl/inspiratie/nieuws/370-40085-dachau-gevangene-engelmar-unzeitig-zaligverklaard Overste Dr. Pater Frans Lenssen CMM NL en
Paul Sweens, voorzitter websitecommissie -www.vriendenmariannhill.nl
Verzameld en vertaald uit hierboven genoemde bronnen voor de website www.vriendenmariannhill.nl
Gerard Egelmeers, lid van de websitecommissie.
Email; geschiedschrijving@vriendenmariannhill.nl