Reacties

 

Vriendendag 23 september 2012

Helaas had ik de reünie in 2011 gemist. Bij deze vrienden dag hoopte ik alsnog weer oude bekenden tegen te komen. Ruim 40 jaar heb ik nauwelijks terug gedacht aan de tijd bij Mariannhill. Ik was druk met het ‘hier en nu’. Mijn werk en mijn gezin stonden daarbij centraal. Nu ik onlangs met pensioen gegaan ben, ontstaat steeds meer het bewustzijn van een historisch perspectief. Bij Mariannhill is de basis gelegd voor mijn verdere loopbaan. In dat licht keek ik uit naar de vrienden dag.
Ik was met het openbaar vervoer van Twente naar Arcen gereisd. Vanaf Nijmegen nam ik de bus naar Venlo. De bus volgde de oude rijksweg door alle aanliggende dorpen. Deze weg heb ik vroeger zo vaak gefietst. Vanzelfsprekend kwam ik langs ‘Eldorado’ in Mook. De statige villa staat er nog steeds, maar de barakken, waar wij een paar jaar in ondergebracht waren, zijn verdwenen. De bus stopte in Arcen vlakbij ‘Kleine Vink’. De oprijlaan doet erg aan vroeger denken, maar het statige Missiehuis met de omvangrijke boerderij dat vroeger zoveel indruk op me maakte was weg. Ik had moeite om me te oriënteren. De oude vertrouwde sfeer van St. Paul was verdwenen.

In het restaurant, dat de oude boerderij bleek te zijn, trof ik een groot gezelschap onbekenden. Gelukkig kwam Paul Sweens direct op me af en verwelkomde mij. Het viel me meteen op dat er twee kleuren badges waren, geel voor de juvenisten en blauw voor de priesterstudenten. Paul verwees me direct naar de blauwe groep. De kring was gesloten, maar ik kon op het eind aanschuiven. Ik werd door enkelen direct herkend, terwijl ik omgekeerd eigenlijk niemand herkende. Ik vond dat vervelend. De verhalen kwamen snel op gang en oude foto’s wekten herinneringen op. Het viel me op dat sommigen nog zoveel materiaal van vroeger bewaard hebben. De namen kwamen daarbij ook terug. Vrij snel keerde het vertrouwde gevoel van vroeger terug. Ik miste daarbij pater Willemsen, die voor mij als rector een centrale figuur was. Ook miste ik jaargenoten waar ik zoveel mee opgetrokken ben.
De indrukken die ieder bewaard had bleken verschillend te zijn. Bepaalde gemeenschappelijke ervaringen hadden bij de een meer of minder indruk gemaakt dan bij de ander. Naast het ophalen van verhalen over vroeger vond ik het ook interessant te horen hoe het met iedereen verder is gegaan. We blijken met z’n allen hele verschillende richtingen opgegaan te zijn. Ieder ervoer de tijd bij Mariannhill als een positieve basis die ze met de kennis van nu niet hadden willen missen.
Sommigen zijn halverwege de studie afgehaakt, anderen hebben het gymnasium afgemaakt en enkelen zijn nog het noviciaat ingegaan. Geen enkele is ooit tot priester gewijd. Ik heb meerdere oud studenten gevraagd wat hen deed besluiten op te houden. De meesten waren daarover niet duidelijk. Het bleek vaak niet een besluit op basis van heldere overwegingen te zijn, maar een voortschrijdend proces. Ik vond het ook interessant paters tegen te komen die nog altijd deel uitmaken van Mariannhill.

De dag had een informeel karakter. Het biedt de gelegenheid om iedereen aan te schieten en een gesprek aan te gaan. Zo heb ik diverse mensen gesproken en ontstonden spontaan groepjes die samen oude herinneringen ophaalden of discussies voerden. Het viel wel op dat ieder bij de eigen kleur bleef. Het bezoek aan de tentoonstelling in het Franz Pfanner Huis hebben we in groepsverband afgelegd en gaf aanleiding om te bekijken wat er nog van vroeger over was. Bij de borrel in restaurant Roland waren velen reeds vertrokken. Ik geloof dat slechts 4 mensen zijn blijven eten. Ik heb even zitten twijfelen, maar toch besloten om onderweg een snelle hap te nemen. Zo was ik nog enigszins bijtijds in Twente terug.
Ik vond dat de organisatie gezorgd heeft voor prima voorwaarden om ieder de dag in te laten vullen zoals hij zelf wilde. Achteraf miste ik toch een formeel gedeelte op de dag om het collectieve gevoel te versterken. Een volgende vrienden dag zou in het teken van een thema kunnen staan die de ervaringen laten verdiepen. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan:
• Op welke manier heeft het verblijf bij Mariannhill je verdere leven beïnvloed?
• Welke effecten heeft een leven buiten het gezin tijdens je jeugd op je verdere leven?
• Hoe is het na ons met Mariannhill verder vergaan?
Nu er zoveel adressen bekend zijn, is het ook een idee om iedereen een vragenlijst over een aantal onderwerpen te laten beantwoorden en de antwoorden te verwerken, gebruiken voor vulling van een thema en te publiceren. Als aanvulling op de vriendendag kan ieder met de adressenlijst bekenden opzoeken en helpen aanvullen.

Bedankt voor alles wat jullie voor ons bereikt hebben.
Piet Hendriks 8 oktober 2012