Literatuur
- 100 jaar Mariannhill in Nederland op deze website
- 75 jaar Missiehuis St. Paul in Arcen. Jan landman. Boek is uitverkocht.
- Leven en werk van een missionaris. Herman Deckers
- The caltholic church in Morobe. Frans Lenssen CMM
- Footprints in the Ocean. Frans Lenssen CMM
- Een voorbijgaande schaduw Frans Lenssen CMM
- De bruine monnik van Mariannhill. Pater Adalbert Balling CMM
- Abt Franz Pfanner. Hij wist spijkers met koppen te slaan. Pater Adalbert Ludwig Balling CMM
- Rood is de kleur. Dr. Piet Pennings de Vries SJ
- De Rooie Barbaar. Manus van de Kamp.
Leven en werk van een missionaris
Door: Herman Deckers.Het boek geeft inzicht in het leven van Pater Ger Hofmans via verhalen, brieven en foto’s, zijn band met zijn familie en de kloostergemeenschap. Zijn sociale inzet voor de medemens, zijn vakmanschap en de resultaten hiervan. Kort na zijn laatste terugkomst in PNG werd de deze, pater Ger Hofmans, missionaris van Mariannhill uit Nederland, vermoord.
Tijdens zijn noviciaat en daarna was hij broeder meubelmaker en timmerman. Hij kreeg opdrachten uit de gemeenschap van Eijsden voor reparatie en renovatie. Ook maakte hij in opdracht nieuwe meubelen. Meestal voor de minder bedeelden. Uit dankbaarheid laat de gemeenschap van Eijsden in 2013 een monument plaatsen op de plek waar voorheen het klooster ‘Mariannhill‘ in Breust-Eijsden stond, waarin het noviciaat was gevestigd.
The Catholic Church in Morobe
Fr. Frans Lenssen, CMM.Footprints in the Ocean
Fr. Frans Lenssen CMMVoetafdrukken in Oceanië. Geschiedenis van de Katholieke kerk in West-Oceanië. Engelsdorfer Verlag SBN-13:978-3-86268-723-7 Paperback, formaat 21x15 177 pag.
De geschiedenis van de oprichting en ontwikkeling van de Katholieke kerk in de zuidelijke Stille Oceaan. Een verhaal van sterk gemotiveerde mannen en vrouwen die in het gebied met duizenden eilanden het Evangelie verkondigden. Ondanks goede planning en jaren van voorbereiding was het begin enorm moeilijk. In de 19e eeuw kostte het zeilen vanuit Europa naar zuidwest Oceanië via Zuid-Amerika met een tussenstop in Chili ongeveer een jaar.
Toch zijn de ontberingen, frustraties en tegenslagen niet voor niets geweest.
De prints van de voetstappen, die de boodschappers brachten hebben tot duidelijke en blijvende indrukken geleid van Gods aanwezigheid in Oceanië.
Pater Frans Lenssen is een Missionaris van Mariannhill uit Nederland. Hij kwam in 1971 in Papoea Nieuw Guinea. Hij is betrokken geweest bij het zendingswerk en onderwijs. Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Würzburg, Duitsland en heeft een MA (theologie) van de Katholieke Universiteit van Nijmegen (Nederland), als ook een licentiaat van het Instituut van de Pauselijke Bijbelcommissie in Rome. Onlangs heeft hij afscheid genomen van: Lezingen aan het Katholieke Theologische Instituut van Port Moresby in Papua Nieuw Guinea.
Een voorbijgaande schaduw
Fr. Frans Lenssen, CMMHet boek geeft een terugblik op tachtig levensjaren van pater Dr. Frans Lenssen. Zijn geboorte, zijn ouders, familie en van zijn dorp aan de Maas, Maashees. De seminarie opleiding en het dagelijkse leven in 1943 op het kasteel in Blitterswijk en de 2e Wereldoorlog. De verwoesting van het kasteel en het einde van de 2e Wereldoorlog. Voortzetting ‘Klein Seminarie’ september 1945 op St. Paul in Arcen. Aansluitend het noviciaat aldaar in september 1950. Het groot seminarie in Würzburg in oktober 1951. Zijn priesterwijding 24 maart 1956 in de parochiekerk van St. Antonius in Lomm omdat
de kapel op St. Paul te klein was. Zijn ervaringen als neomist in zijn woonplaats.
De academische opleiding aan de Katholieke Universiteit in Nijmegen i.p.v. Leuven, van september 1956-1959, o.a. wijsbegeerte (theologie). Zijn doctorale afsluiting (diploma) 27 juni 1959. Het verder studeren in Rome aan het pauselijk Bijbel Instituut van 1959 tot 1961 waar hij regelmatig Johannes Willebrands ontmoette. Die was professor aan het groot seminarie in Warmond. Later werd hij tot kardinaal benoemd van de katholieke Kerk in Nederland. Een van zijn studiegenoten in Rome was de latere Kardinaal Ad Simonis. Pater Dr. Frans beschrijft ook de heftige discussies van professoren onderling over de rechte lijn van de kerk in de diverse onderwerpen. Soms kwam de paus tussen beiden met een heldere richtlijn.
Bij de benoeming van een oude man tot paus ( Johannes XXIII) waren velen teleurgesteld. Door zijn vernieuwende aanpak sloeg de mening van negatief om naar zeer positief. Frans heeft twee keer een persoonlijk gesprek met hem mogen voeren. Frans ervoer deze als warm en menselijk o.a. toen hij vertelde dat hij uit het bisdom ’s-Hertogenbosch kwam. Daar ben ik geweest pareerde subiet Johannes en ook in Volendam.
Op 19 juni 1961 voltooide Frans zijn studie in Rome en ontving het licentiaatsdiploma. In de no-nonsense stijl van de Jezuïeten vond er bij de uitreiking van het diploma geen enkel ceremonieel vertoon plaats. Frans: ’wel moesten we met zijn allen naar de kapel van het bijbelinstituut om de geloofsbelijdenis en de antimodernisten eed af te leggen’. Het diploma konden we op het secretariaat afhalen. ‘Ik heb daar later in Papua Nieuw Guinea vaak aan teruggedacht, wanneer bij pompeuze diploma uitreikingen op de lagere en middelbare scholen en zelfs op kleuterscholen de leerlingen in een soort academische mantel met bonnet kwamen opdraven alsof ze tot doctors promoveerden.’
Het groot seminarie van Mariannhill in Eijsden, Nederland, ging niet van start, waarvoor Frans en zijn collega’s als professoren waren opgeleid. Er was geen emplooi. Er volgde een interim periode met gevarieerde opdrachten in1961-1962. Daarna kwam de verhuizing naar het Groot Seminarie in Würzburg. Hier komt aan de orde de communiteit, het leven en de belevenissen in het Pius X seminarie o.a. zijn nieuwe taak in 1964 als spirituaal op dit groot seminarie. De sociaal/culturele revolutie aan de Europese universiteiten 1960-1970 werd ook in Würzburg aan den lijve ondervonden.
Ervaringen met het Generaal Kapittel van Mariannhill in Würzburg 1967. Zou het een waterscheiding tussen verleden en toekomst worden? Later bleek dat Frans aan Generale kapittels zou deelnemen tot 2004 (zes van de acht). Als insider zag hij in die periode dat enkele deelnemers, voorstellen waar jarenlang studie en overleg met deskundigen had plaatsgevonden, door drammerige leden van tafel werd geveegd! Zij, de voorbereiders hadden daar geen goed antwoord op en trokken zich na wat schermutselingen, stilzwijgend terug. Uiteindelijk kwam er een ‘Raamconstitutie’ welke de vergadering werd gepresenteerd. Er werd ‘ad experimentum’ goedgekeurd tot het volgende kapittel. Eigenlijk was vlees noch vis.
Het geraamte werd in de loop van de jaren toch weer opgevuld. In 1985 werd het 7e ontwerp door het generale kapittel goedgekeurd (Rome in 1987). In 2010 opnieuw bewerkt en door het kapittel vastgesteld. In 1971 – media vita - een nieuw begin in Papoea Nieuw Guinea tot heden 2013. Een bijbels gezegde: ’Gaat en verkondig mij tot aan het uiteinde de aarde’.
Frans heeft het bewaarheid, trouw aan zichzelf en zijn geloof, met visie en standvastigheid.
Der braune Abt von Mariannhill
(de bruine monnik van Mariannhill)
Pater Adalbert Balling CMMDe jongeman Streicher komt uit Erding dat ligt in de omgeving van München. Hij was een uitmuntend geschoolde meubelmaker, toen hij intrad bij de Trappisten van Mariannhill welke onder leiding stond van Prior Franz Pfanner. Deze haalde hem naar Natal Zuid Afrika. Bij zijn intreding kreeg hij de naam ‘Broeder Nivard’. Hij groeide uit tot de bekendste monnik rond Kaap de Goede Hoop.
Hij bouwde o.a. voor de Zuid Afrikaanse overheid bruggen, scholen, ziekenhuizen en stuwdammen. Hij bouwde voor de gemeenschap kerken. Hij installeerde turbines en bouwde dors- en zaagmachines. Hij repareerde ook locomotieven .Steeds werd hij meer gevraagd als voorlichter bij de blanke boeren en zakenlui. Gaf lezingen op scholen en richtte samenwerkingsverbanden op o.a. de Boerenbond. Hij schreef boeken over land- en bosbouw. Over vakkennis overdracht en over stenen bakken, pottenbakken en ander aardewerk. Hij was de ‘rechterhand’ van de Abten van Mariannhill. En ….. de levensvriend van Abt Franz.
De regering van Natal verstrekte hem een levenslange vrije pas voor de spoorwegen in heel Zuid Afrika. Toen in de eerste wereldoorlog 1914-1918 mensen van Duitse afkomst in Zuid Afrika werden geïnterneerd, kon deze monnik geheel vrij blijven reizen in Zuid Afrika.
Broeder Nivard Streicher was een genie in een monnikspij: een selfmade-man zonder vergelijking. Zijn avonturen voor missionering gesloten districten waren soms waaghalzerijen. Zijn levenswerk gaat door en niet in het minst door zijn imposante kerkelijke gebouwen, die zijn handschrift dragen.Het zijn gevouwen handen in hout en steen die aan deze missiebroeder van Mariannhill, ook voor de komende generaties, een goede herinnering zullen bewaren.
Broeder Nivard Streicher is begraven op St. Paul te Arcen Nederland.
Het boek is in het Duits en geschreven door pater Adalbert Balling CMM – 336 pagina’s. Prijs € 15,- exclusief verzendkosten.
Abt Franz Pfanner
Pater Adelbert Ludwig BallingHij wist spijkers met koppen te slaan